Deze middag was wel heel bijzonder en wel om twee redenen:

1) Onze burgemeester, de heer Han Looijen, wandelde mee, zij het, desgevraagd, niet in functie maar gewoon als vader.
2) De opkomst was uitzonderlijk hoog: maar liefst 50 kinderen mochten we welkom heten!

Ook konden we ons gelukkig prijzen met de aanwezigheid van Toon Ondersteijn, expert bij uitstek op het gebied
van uilen. Geen vraag aan hem bleef onbeantwoord!

Hier volgt dan een verslagje over het verloop van deze gedenkwaardige middag:
Na inschrijving in het ontvangstcentrum van Brabants Landschap van onze deelnemertjes ging iedereen naar buiten. Op het voorpleintje verwelkomde Rien Pijnenburg, staande temidden
van de grote schare nieuwsgierige toehoordertjes iedereen en in ’t bijzonder de heer Looijen en Toon. Na een korte inleiding over uilen gaf hij aan wat we vanmiddag gaan doen:
Uilenballen zoeken en deze na terugkomst in het ontvangstgebouw uitpluizen om te bekijken wat uilen zoal hadden buit gemaakt. Ieder kreeg een mandje mee en daarna ging de groep, met grote verwachtingen, op pad.

Aangekomen bij het bosgedeelte waar alleen beuken staan, konden de kinderen op een oude lange boomstam even gaan zitten waarna Toon een aantal bijzonderheden over uilen vertelde, bijv. het feit dat uilen in de vlucht geen geluid maken om zo hun prooi niet te doen vluchten.
Kerkuilen eten alleen maar (veld)muizen, bosuilen daarentegen eten allerlei dieren zoals bos- en veldmuizen, spitsmuizen, mollen, kikkers, kevers, ook soms waterspitsmuizen, de soort die qua lengte de grootste Nederlandse muizensoort vormt en die geadopteerd is door de gemeente Sint-Michielsgestel.
Uilen hebben een sterke maag waarin het meeste van de prooi wordt opgelost. En wat er daarin niet verteerd kan worden wordt als braakbal uitgebraakt voordat de uil dus met een “lege maag” weer wegvliegt. Aldus Toon.

We mogen blij zijn dat uilen niet alleen, zoals wel eens gezegd wordt, wijs zijn, maar kennelijk ook een voorziene geest bezitten,
gelet op het feit dat ze nou uitgerekend in ons beukenbos hun buit verorberen en daar dan ook uienballen uitbraken en die precies aan de voet van
de beuken laten vallen ……. Daar vonden onze kinderen dan ook het doel van de wandeling; geen enkel mandje bleef leeg!

Terug op de basis werd, letterlijk, heel wat uitgeplozen en zo konden de kinderen zien hoe een schedeltje van bijv. een veldmuis
er uit ziet. Of er komt een nageltje of een kaak van een spitsmuis tevoorschijn. Spannend was dus dat uitpluizen zeker! Soms moest Toon even
geraadpleegd worden over wat nou precies aangetroffen werd.
Maar bij dit alles werd de inwendige mens ook niet vergeten: limonade met een wafelkoek voor onze doelgroep en voor de volwassenen
was er koffie of thee. Al met al werd het een gezellige, maar vooral leerzame middag, mede dank zij Toon die heel wat kinderen blij heeft gemaakt
met zijn kennis en informatie over de inhoud van de gevonden braakballen.

Tegen de tijd dat we allemaal weer huiswaarts zouden keren kregen kinderen die hun vondst mee naar huis wilden nemen daarvoor een zakje.
Zo konden de thuisblijvers ook zien wat gevonden was. “Met een “dag allemaal”, “bedankt”, “tot ziens en bedankt” en “tot een volgende keer”
werd afscheid genomen. Wij denken dat er absoluut “een volgende keer” gaat komen, gelet op de opgevangen enthousiaste geluiden!

Hugo Landheer, 5 februari 2023